سیخ کبابتم
کلمن آبتم
طناب تابتم
بالش خوابتم
نخ کلافتم
سوخت اجاقتم
کمپلت خرابتم ...

بگذار تا که رها شوم در هوای تو
ای ذره ذره نفسم مبتلای تو ...

هیس، هیچ نگو...
فقط چشم هایت را ببند و نفس بکش!
لمس نفس هایت ضربان قلبم را به شماره می اندازد...
تو آرام آرام نفس بکش، من لحظه به لحظه دیوانگی می کنم.
تو نرم نرم نگاهم کن، من قدم به قدم برایت می میرم...

می ترسم، کسی بوی تنت را بگیرد...
نغمه دلت را بشنود، و تو خو بگیری به ماندنش...
چه احساس خط خطی و مبهمی ست، این عاشقانه های حسود من...

مخاطب خاص من!
خاص بودن خاصیت توست!
تو همیشه خاص می مانی، چون سلیقه ی منی ...

نمیدانم چرا تنم میلرزد وقتی صبحت از تو میشود، از ترس حضورت نیست، از آروزی به تو رسیدن است، از اینکه نمیدانم داشتنت رو عاشقانه اشک بریزم یا دوریت را. شاید روزی تنم لرزیدو دستانت را روی شانه هایم گذاشتی وگفتی اشک شوق بریز من به کنارت آمده ام برای همیشه!

اگردبيرشيمي بودم ازاشك چشمت محلول محبت مي ساختم.اگر دبير زبان بودم با زبان بي زباني ميگفتم عاشقتم اگر دبير رياضي بودم انتهاي سختترين فرمولها را به عشق تو ختم ميكردم واگر،دبيرديني بودم ثابت ميكردم بعدازخدا فقط تورا ميپرستم،اگه دبير ورزش بودم ميبردمت رختكن يه شكم سير ميكردمت... تا اينقدر بيخودي خوشحال نشي..!

فرستنده:♥♥♥زبی09140369245♥♥♥

در جمع بدرنگان بوده ام بدرنگان زیاد دیده ام اما تو چیز دیگری

فرستنده:♥♥♥09398866459احسان♥♥♥

مرامت را با کدام لالای خوانده اند که اینتور ما را فراموش کرده ای

فرستنده:♥♥♥09398866459احسان♥♥♥

واسه مشق شب بنویس:بازم به مرام اونی که یادش نمیکنم اما به یادمه!

فرستنده:♥♥♥حسین ر♥♥♥

یک فرصت به من بده که غلط ببوسمت و تمام طول سال را جریمه ام کن که از روی آن هزار بار تمرین کنم...

خسته شدم از "تو" نوشتن، کمی از خودم می نویسم...
"من" دوستت دارم!

دلم می سوزد برای زکریا که تو را ندیده مرد!
تمام درخت های انگور جهان از چشم های تو آب می خورند!

نمیدانم چرا تنم میلرزد وقتی صبحت از تو میشود، از ترس حضورت نیست، از آروزی به تو رسیدن است، از اینکه نمیدانم داشتنت رو عاشقانه اشک بریزم یا دوریت را. شاید روزی تنم لرزیدو دستانت را روی شانه هایم گذاشتی وگفتی اشک شوق بریز من به کنارت آمده ام برای همیشه!

پرستوی من تویی
می آیی بهار می شوم، می روی پاییزم
عادت کوچ را فراموش کن
بیا و نرو
بیا و به من کوچ کن و فصلِ مرا بهار باش تا همیشه...

بن بست دنیاست برای من آغوشت ...
اولین باریست که هراسی ندارم بگویم به بن بست رسیده ام!

حال من خوب است، اما عالی می شوم وقتی که تو با نگرانی در آغوشم می گیری و می گویی:
نه عزیز من، تو خوب نیستی ...

چقدر زیباست کسی را یاد کنیم.
 نه برای نیاز،
 نه از روی اجبار
 و نه آزروی تنهایی.
 فقط برای این که
 ارزششو داره...

زندگی قشنگه اگه با تو باشه
مرگ قشنگه اگه برای تو باشه
دلتنگی قشنگه اگه به خاطر تو باشه
من قشنگم اگه با تو باشم

شاه نشین چشم من
تکیه گه خیال توست
گر چه دور از تو منم
ولی، دلم به یاد توست

گرمایی بوده ام همیشه اما بین خودمان بماند،
سرمایی می شوم وقتی پای آغوش تو در میان باشد!

قندان خانه را پُر کردم از حرفهایت
تو که می دانی من چای را تلخ دوست ندارم
هوس فنجانی دیگر کرده ام؛ کمی بیشتر بمان!

پروانه به شمع بوسه زد و سوخت
بیچاره از این عشق فقط سوختن آموخت
فرق من و پروانه در این بود
او بال و پرش سوخت ولی من جیگرم سوخت

پیش از تو همه را با معیارهایم می سنجیدم !
بعد از تو همه را با تو می سنجم حتی معیارهایم را …

دلم می خواد فریاد بزنم بگم:
من مترسک خاطرات تو نیستم ، درست مثل دیوانه ای که اصرار دارد بگوید: من دیوانه نیستم!
راستی! گفته بودم؟ "من دیوانه نیستم"

همه میگن عاشق کسیه که به عشقش نرسه
اما به نظر من عاشق کسیه که با عشقش به همه چی برسه!